Gdy mówi się o wykorzystaniu sztucznej inteligencji, większości osób w głowie pojawiają się przykłady ze świata technologicznych gigantów, super nowoczesnych laboratoriów lub napędzanych przez sztuczną inteligencję robotów, które za niedługo będą wyglądały jak ludzie. Jednak zastosowań AI, jest tak wiele, że przenikają nasze codzienne życie od wstania z łóżka do późnego wieczora, a my możemy nawet tego nie zauważać.
Jednym z obszarów, gdzie sztuczna inteligencja będzie coraz bardziej obecna jest urbanistyka. Dowodem na skalę tego zjawiska jest powstanie Global Observatory of Urban Artificial Intelligence (GO-UAI). To inicjatywa mająca na celu monitorowanie i analizowanie wykorzystania sztucznej inteligencji (AI) w kontekście miejskim na całym świecie. Zajmuje się zbieraniem danych oraz udostępnianiem wiedzy na temat wpływu, jakie AI ma na urbanizację, zarządzanie miastami, planowanie przestrzenne oraz rozwój społeczno-ekonomiczny miast.
Obserwatorium stara się pełnić rolę platformy dla wymiany doświadczeń i najlepszych praktyk między miastami i ekspertami, którzy implementują rozwiązania oparte na sztucznej inteligencji. Jest to miejsce, gdzie politycy, naukowcy, liderzy technologii oraz inni zainteresowani mogą współpracować nad kształtowaniem przyszłości miast w erze cyfrowej, zwiększając świadomość społeczną i regulacyjną dotyczącą potencjalnych korzyści oraz wyzwań płynących z szerokiego wykorzystania AI.
Na ich stronie można znaleźć Atlas of Urban AI. To repozytorium inicjatyw związanych ze sztuczną inteligencją, które zostały opracowane i wdrożone w miastach na całym świecie i które są zgodne z zasadami etycznymi Globalnego Obserwatorium Miejskiej Sztucznej Inteligencji. Jego celem jest docenienie wysiłków związanych z automatyzacją i cyfryzacją w miastach oraz stanie się punktem odniesienia dla naukowców, lokalnych decydentów i ogółu społeczeństwa zainteresowanego sztuczną inteligencją. Na stronie znajdziemy, póki co jednego polskiego reprezentanta, ale naprawdę jest się czym inspirować, bo jest tam ponad 200 projektów z 74 krajów.
Oprócz opisu i lokalizacji geograficznej projektów Atlas Miejskiej Sztucznej Inteligencji oferuje inne dane, takie jak liczba ludności, PKB na mieszkańca, klasyfikacja w makrosektorach i podsektorach oraz punkt kontaktowy, aby dowiedzieć się więcej o każdym projekcie.
Przykład:
Jeden z projektów zamieszczonych na stronie GOUAI to innowacyjne przedsięwzięcie realizowane przez miasto Gdynia w Polsce, mające na celu ochronę bioróżnorodności miejskiej przy użyciu nowoczesnych technologii. Głównym elementem projektu jest system monitorowania pasiek o nazwie Smartula, opracowany przez zespół studentów i naukowców z Politechniki Gdańskiej w 2017 roku.
Smartula jest zaawansowanym systemem monitorowania uli, który jest wyposażony w inteligentne ramki z czujnikami temperatury, wilgotności, mikrofonem, akcelerometrem oraz czujnikiem otwarcia ula. Te urządzenia zbierają dane, które są następnie bezprzewodowo przesyłane do serwerów, analizowane i prezentowane w prostych aplikacjach webowych lub na smartfonach. Dzięki temu pszczelarze mogą zdalnie monitorować stan swoich pasiek, co minimalizuje potrzebę fizycznego odwiedzania uli.
System pozwala na ciągłe monitorowanie stanu pasiek, informuje o pomiarach i zdarzeniach z przeszłości oraz obecnych, a także przewiduje przyszłe sytuacje dzięki zastosowaniu sztucznej inteligencji. Szczególnie ważny jest moduł analizy dźwięków, który po kilku dniach jest w stanie rozpoznać naturalny rytm danej roju i wychwycić wszelkie anomalie, takie jak zmiany temperatury czy dźwięku, które mogą wskazywać na różne zagrożenia, w tym kradzież.
Smartula została zainstalowana na dachu ratusza w Gdyni, gdzie miasto postawiło pasieki w 2019 roku. System nie tylko pomaga w efektywniejszej ochronie pszczół, ale również umożliwia lepsze zrozumienie zachowań pszczół w środowisku miejskim w porównaniu do obszarów wiejskich, co jest kluczowe dla lepszego planowania lokalizacji pasiek w miastach.
W ten sposób Gdynia wykorzystuje technologię AI do ochrony i promowania bioróżnorodności, co stanowi przełomowe podejście do zarządzania miejską przyrodą i może służyć jako model dla innych miast na całym świecie.
